Ladakh & Kashmir

Hogere sferen

.

KLEIN TIBET

Keuze: Ga ik Koel zijn en fietsen door Kirgistan en het zuiden van Kazachstan of ga ik alsnog proberen om in Ladakh (klein Tibet) te fietsen? En Ladakh betekent ook door Kashmir fietsen. Interessante route, maar het is wel onzeker. Visum, tijd en überhaupt de mogelijkheid om er nog te fietsen in oktober. Dit is de Himalaya, het serieuze werk. Op hoogte kan het hier dan 20 graden vriezen. 

Geen visum voor Pakistan en China dus dat wordt vliegen naar Delhi. Bah. Visa geven ze niet meer uit in centraal Azië. Veel reizigers hebben er last van. Met name China is momenteel zeer oplettend (lees paranoia) met het toelaten van bezoekers in het Islamitische westen van het land. Pakistan visa vanuit Centraal Azië? Kost je 2 maanden. Keuze gemaakt: Ladakh en Kashmir here I come.

PASSEN OF DOORZETTEN ?

Ladakh. Noordwest India tegen de Tibetaans grens aan. Veel (gevluchte) Tibetanen. De route van Manali naar Leh was het eerste doel. Het 2e doel van Leh naar Srinagar. Een monsterrit. Fietsen tussen de 4- en 5000 meter hoogte en 2 bergpassen boven de 5000 meter. Eén bergpas (Taglang La) is de op één na hoogste ter wereld die toegankelijk is voor wegverkeer. Op zich allemaal niet zo spannend, er zijn wel meer fietsers die deze route doen. Maar, deze weg kan niet alleen gevaarlijk zijn, het is vooral dat de kans bestaat dat de passen worden afgesloten begin oktober of soms zelfs eind september (door sneeuwval, ijs). En als ik daar fiets is het midden oktober dus dat is tricky. Ik wil één ding niet en dat is afgesloten worden tussen twee bergpassen in. Als ik er voor ga zal ik stevig door moeten trappen. Snel en hoog. Gevaarlijke combi, zeker voor iemand die gevoelig is voor de hoogte. Maar het lichaam had al rode bloedcellen aangemaakt in het Pamir gebergte dus ik hoopte op een redelijke basis. 

De eerste pas rond de 4 duizend meter is de Rohtang Pass  en dat betekent lijkenstapel. Hier kan het behoorlijk spoken, tel daarbij enge Internetplaatjes op en dat iedereen in Delhi me vertelde dat de weg al was afgesloten en verhip zie daar de gezonde onzekerheid omgezet worden naar lichte angst. Dan ga je bijna luisteren naar een doorgerookte hippie die denkt dat het 2016 is en die zegt dat het onmogelijk is. Fake news.

Zélf nadenken, informatie filteren en vooral luisteren naar het eigen systeem. Niet miepen dus. Lokale markt: extra handschoenen (€2), een 2e dikke jas (€3), wollen sokken (€3,50) en veel gedroogd voer mee (€7,50). Gas erop!

MANALI – LEH

Zeuren over een tegenvaller heeft geen zin. Kost zéér waardevolle energie. Al helemaal omdat de zuurstofopname op deze route terugvalt naar 51%. De route is zoals ie is. Accepteren. Is te trainen en krijg je minder gezeik en monkey bizz in je hoofd. Toch een stuk prettiger. Zeker als je die energie kunt sparen voor de kuitjes of de focus op ademhaling (soms wel 3 keer per seconde).

Overigens meer moeten klimmen dan gehoopt. Ik had me verder niet teveel ingelezen over de route. Onderstaand tabelletje bracht al genoeg verwachting teweeg en dat is niet relaxed uitgepakt. En off road (zand, stenen, moeilijk terrein) met mijn fiets is absoluut géén pretje. Ook naar beneden niet, constant in de ankers.

Bummer

Tegenvaller onderweg en belangrijke info was dat de tentenkampen op grote hoogte – die zijn met name voor reizigers – al waren opgeruimd. Einde seizoen, koud en bergpassen die elk moment kunnen sluiten dus de locals waren al terug naar Leh of Delhi. Er waren nog een paar stops waar ik zou kunnen verblijven. Hier slapen de vrachtwagenchauffeurs ook. Golfplaten + plastic tenten. Nadeel: slechts 2 stops op serieuze hoogte en dat betekent flink doorfietsen om ze te bereiken. Voordeel: de subdoelen – mijn tussenstops – zijn nu kraakhelder.

Snel fietsen op één van de meest spectaculaire fietsroutes ter wereld is zonde. Kom terug na een paar jaar en maak er een mooi vakantietripje van. Zo doen anderen het ook. Lekker drie weken fietsen in de zomer. In dit geval geen optie. Extra spannend, dat wel. Ik was daar letterlijk één van de allerlaatste bezoekers dit jaar. Er is op de route ‘s nachts sneeuw gevallen en er heeft op grote stukken ijs op de weg gelegen, als je dat hoort van een doorgewinterde motorrijder poep je bijna in je broek en ga je denken: “Zet dit door!?” Een nachtje neerslag veranderd alles. Snel omhoog dus. Koud, veel off road en op naar de 5328 meter.

Onderweg vraag je je af hoe dit geintje uit gaat pakken. Meemaken dan maar, laat die hogere sferen maar toe. Of dat is gelukt, wat de hoogte met me heeft gedaan en wat er allemaal is gebeurt is een uitgebreid verhaal, wil ik je nu niet mee lastig vallen. Hoe de route was? Verpletterend mooi met de eerste 6 dagen een strakblauwe lucht. Dankbaar!

 

KASHMIR

De aankomst in Leh voelde heel goed. Een ontlading en licht gevoel van trots zelfs. Twee dagen rust en bijslapen, want hoe moe ook, op hoogte slaap en droom ik waus en gieren er nog allerlei geile stofjes (dopamine, adrenaline, etc) door mijn hoofd waardoor ik met grote ogen naar het plafond staar.

Alles is betrekkelijk en het 2e gedeelte van Leh naar Srinagar zou normaal gezien een beest van een route zijn maar die rode bloedcellen, dat werkt wel. Ook voor de off road wegen, ook voor de bergpassen rond de 4000 meter, ook voor het fietsen met harde wind in één van de koudste (bewoonde) valleien ter wereld.

In dit stuk fietste ik Kashmir in. Hier veranderde het culturele en religieuze landschap van klooster naar moskee. Ook wemelde het in het gevoelige Kashmir van soldaten en leger.

Jip & Janneke in Kashmir

• Pakistan wil Kashmir.
• Zoet water, macht, strategie, geopolitics, en dat de Islamitische meerderheid (60%) liever bij Pakistan hoort.
• India wil deze strategische en natuurlijke (Himalayabergen) grens met China en Pakistan behouden.
• Pakistan heeft veel extremisten en potentiële terroristen (o.a opgeleid met Amerikaanse middelen in de jaren 80)
• Religie gebruiken in de Hindoe-Moslim mix van Kashmir om conflict te creëren #klassieker

.
In fietscontext is het gevolg dat je langs veel legerkonvooien fietst. Er zijn enorme stukken die zwaar worden gedomineerd door het Indiase leger en in Kargil (Kargil oorlog) heerste een andere sfeer. Vrij bizarre aankomst had ik daar ‘s avonds laat. Perceptie waarschijnlijk, maar er heerste in Kashmir een andere vibe voor mijn gevoel. Omdat het wemelde van leger, maar het is ook in Kashmir dat ik tot 3 keer toe ben bekogeld met stenen door jonge pubers. Niet ok. Ook heel relaxte mensen ontmoet laat dat heel duidelijk zijn. Opvallend is dat ze in Kashmir veel aan de bergwegen werken. Het strategisch belang is groot.

Voor mij was dit stuk ook fietsen naar rust. Mijn lichaam en geest hadden in de week ervoor behoorlijk op hun falie gekregen. Nou is die rust betrekkelijk in India, maar het was nodig. Manali – Leh – Srinagar fietsen was samengevat misschien wel de meest intense trip die ik ooit heb gedaan.

     

 

 

   

CONNECTED

Die hogere sferen, interessant om mee te maken. Je komt letterlijk en figuurlijk op een andere niveau. En zweven is daarin geen optie want dan rijden ze je hier doormidden dus je blijft down to earth en dat is precies de bedoeling.

Momenteel schrijf ik vanuit het heilige plaatsje Rishikesh niet ver verwijderd van de Nepalese grens. Yoga-paradijs, mensen die mediteren, veel wijde broeken en kraaltjes. Positieve energie. Bijvoorbeeld de Amerikaanse vrouw die net de hond schopte die ik van tevoren nog aan het aaien was en die nu in het koffiehuis – met like you know, een typische Amerikaans accent – hardop vertelt hoe goed ze in haar chakra’s zit en dat ze ‘well balanced’ is. Afijn, de uitzondering bevestigt de regel, goeie vibe hiero. Mensen zijn relaxed en dat is wel zo prettig in India.

In mijn paspoort zit een visum voor 6 maanden, maar ik zal hier niet veel meer fietsen. India is het moeilijkste land waar ik ooit heb gefietst. Om verschillende redenen. Waarschijnlijk kom ik daar nog wel op terug, maar ik wil geen vernietigende conclusies trekken voor 1,2 miljard mensen omdat ik toevallig een paar zware weken achter de rug heb. Iets minder connected met de Indiërs dus tot op heden. Misschien dat een duik in de Ganges helpt? Of misschien toch maar niet.

Het vervolg van deze reis zal plaatsvinden in Nepal. In dit getergde, maar ongelooflijk mooie land zijn er weer mooie mensen die met me mee op pad gaan. Hoe dat eruit gaat zien komt nog. Voor nu, bijschrijven, de fietskalender uitwerken, fietske een beurt geven en (teveel) taartjes eten.

.

>> Nog meer coole pics <<

.

 

 

 

 

0