Na 22 uur op de boot een ander klimaat, veel klimmen en zwaar verkeer. Nee, de eerste dagen waren niet de makkelijkste na Baja California. Daarbij was ik nog niet helemaal topfit dus dat hakte er behoorlijk in. Ik woog op den duur nog maar 64 kg. Hoeveel dat nu is, geen idee, maar ik heb heel wat taartjes gegeten inmiddels dus als het goed is kan ik er weer tegenaan ;)
Zwaarste dag tot nu toe was van San Juan de Lima naar Pichilinguillo met 130 km en 3500 hoogtemeters. Met de hitte en vocht was dat een beest van een rit. Moet eerlijk bekennen, wist niet dat Mexico zoveel bergen en heuvels had. Verder ligt mijn gemiddelde rond de 100 km per dag en dat is eigenlijk meer dan genoeg. Ach, het hangt allemaal af van het aantal hoogtemeters. Check hier enkele fietsfeiten onderweg.
.
La Carretera
De wegen in Mexico zijn prima. Niets te klagen, had veel erger gekund. Het gevaarlijkst zijn de B-wegen. Deze zijn druk en een fietser telt niet mee. De meeste vrachtwagenchauffeurs weigeren af te remmen en gaan rakelings langs je af. Extreem a-relaxed dus. Dat is ook de belangrijkste reden dat ik langs de kust ben aan fietsen. Rustiger en meer tijd om de omgeving te checken.
Ander gevaar is bij de afdalingen dat ik door de schaduw van de bomen de gaten in de weg minder goed of heel laat zie. Hyperfocus hiero om maar niet in zo’n gat te rijden met 40 km / uur.
.
Overnachtingen
- Camping
- Strand
- Mensen thuis
- Hostels
.
Amores Perros
Honden. Mexico heeft er heel veel. Sommigen zijn er goed voor en sommigen er minder goed voor. Je ziet er veel dood aan de kant van de weg liggen en er lopen er ook veel vrij rond. En je voelt het al aankomen, de honden die loslopen die willen graag een Nederlands fietskuitje proeven. Vooral heel fijn als je net aan een klim begint..
Overigens, dikke filmtip over de Mexicaanse cultuur (en honden), een klassieker inmiddels, is Amores Perros.
.
Pech onderweg
Momenteel zit ik in Mexico-Stad. Ook een Olympische stad, maar vooral een stad waar ik naartoe ben gegaan om mijn fiets te laten maken. Ik was in Zihuatenejo door een rooster / put gezakt met de achterkant van mijn fiets en de ophanging van de derailleur was daarbij gebroken. Ik kon niets meer. Uiteindelijk bleek dat ze dit onderdeeltje in heel Mexico niet hadden, maar met mazzel en een hele goede fietsmaker (tip van Babette, een Nederlandse triatleet die in Mexico-Stad woont) hebben we het in 2 dagen weten te maken. De velg was ook kapot, ook deze hebben we vervangen.
Goede les van dit akkefietje is dat het erbij hoort en dat het weer nieuwe kansen biedt. Het duurde niet al lang, maar ik zat wel even flink te balen. Nergens voor nodig want door de fietspech heb ik fantastische mensen leren kennen in Zihuatenejo.
.
Route
Nu in Mexico-Stad dus en dat verandert alles. Ik fiets morgen de stad uit en ga richting Oaxaca. Geen kust meer voorlopig en ik ben benieuwd hoe het staat met de drukte onderweg. En, hoe ik in hemelsnaam deze gigantische stad uitkom met zijn 25 miljoen inwoners.
.
Bijzonder
- Onder begeleiding van politie (70 km!) uit de niet helemaal veilige staat Sinaloa begeleid.
- Veel processies gezien van de viering van de heilige ‘Virgen de Guadelupe’
- Sommige dorpjes ben ik met mijn fiets een bezienswaardigheid. Kids die je een half uur aanstaren, ik word er soms verlegen van..
- Politie, leger en migratiefunctionarissen, ze willen allemaal met de fiets en de rode baard op de foto :)
- Drie dagen met andere fietsers gefietst, een Engelsman en een Aussie. Was leuk.
- Stressnacht. Ik, tent en mijn spullen he-le-maal nat geregend. Niet leuk.
.
>> CHECK HIER DE FOTO’S VAN MAZATLAND TOT MEXICO STAD <<
.
VOLGEN
.
0
Geef een reactie