Nepal

Namasté

.

WHAT THE FOG

Begin januari fietste ik Nepal in. Ik zat 9 dagen lang in een ‘superfog’. De grootste mistbank ooit gemeten, 2000 km, van Noord Pakistan tot Sikkim in India. Dat betekende voor mij nat, koud, geen zonlicht en half chagrijnig rondfietsen. Ik merkte al snel dat ik zat te piepen, te zeiken. Softie. Met name de confrontatie met hardwerkende kids (foto) was een goeie wake up call. Alles is relatief. Op dag 10 verdween de mist, fietste ik door bergen. De magische Himalaya.

   

.

MUKTINATH

In de Himalaya voel ik me tot op heden behoorlijk thuis. Ben al vaker in Nepal geweest, wat trekkings begeleid voor Nederlandse groepen, zelf ook wat rondgehuppeld met een rugzakje. Nepal is fantastisch. Nu kreeg ik het idee om naar het heilige plaatsje Muktinath te fietsen diep in het Annapurna-massief. Iets voor een trekking of misschien met jeep of lichte mountainbike. Niet voor een wegfiets met volle bepakking. Eigenwijs. Moet je soms een prijs voor betalen. Ik heb afgezien, maar het was het waard. Misschien dat de eerste stevige val in een afdaling (dog attack) na een slordige 35000 km fietsen ook zijn bijdrage had geleverd. De rug had het dan ook extra zwaar. Afijn, de rit naar Muktinath is een klein klassiekertje geworden, voor mij tenminste. Maar zoals wel vaker: hoe groter het offer, hoe mooier de beloning.

.

POWERGIRL UIT EINDHOVEN

In principe kan ik over Muktinath een heel artikel schrijven. Zo ook over Simone. Er is zoveel gebeurt, maar zonder haar tekort te doen houd ik het bondig. Een kwestie van tijd. Dat fietsen dendert maar door. Bovendien zeggen de foto’s genoeg.

Simone heeft uiteindelijk een maand met mij gefietst door Nepal. We hebben centjes opgehaald (+/- 400 medische basispakketjes) voor een vrouwenproject en daarnaast de nodige media-aandacht gegenereerd in Nepal. Hier lees je in het kort hoe en wat.

Het is maar afwachten als er weer iemand mee gaat fietsen. Krijg ik misschien gezeur aan mijn hoofd? Moeite in de omgang met een nieuwe cultuur? Ziek, zwak, misselijk onderweg? Weinig fietservaring? Gevaar op de weg? Kan allemaal. Maar dusver zijn er alleen maar mensen met me meegegaan die relaxt waren en is alles goed gegaan. On en off road.

Simone was geen uitzondering. Tenminste niet in die context, voor de rest wel namelijk. Een creatief en pittig vrouwke die van het platte Nederland opeens Himalayabergen voorgeschoteld kreeg. Heerlijk. Op een schattig middelvingertje ná (die ik met voldane glimlach absorbeerde), na een mega-klim, was het vooral haar grote smile die het meeste werk deed op deze reis. Culturele omgang, respectnormen en fietsfysiek waren van een hoog niveau. En laten we eerlijk zijn, als je het een maand met mij volhoudt dan heb je echt wel uithoudingsvermogen.

  

.

INSPIRATIE

De fietsreis door Nepal heeft Simone geïnspireerd vertelde ze. Is ook de bedoeling van het hele meefietsen. Er gebeurt iets. Kun je niet leren op school of op een crea-workshop. Staat niet in een planning of draaiboek. Dat is ook één van de grote beproevigen van deze reis, één van de pijlers van het connecten.

Waar dit toe leidt? Ontmoetingen, keuzes en gevolgen zonder de onderbouwing (in welke vorm dan ook) zoals we die op het werk of in onze eigen maatschappij gewend zijn. Energie, instinct, loslaten, bewustzijn, het gaat om dat soort voor ons zo vage termen. Ver van een Westers bedje. Hoe meer je het traint, hoe meer je realiseert dat juist dát de beide benen op de grond houdt (of op de pedalen).

Kortom, laat het gebeuren en het gebeurt. En om binnen het Nepalverhaal te blijven zijn het vervolg van de reis van Simone en de ontmoeting met fietslegende Pushkar Shah hier mooie voorbeelden van. Misschien komt daar zelfs nog een buitencategorie fietsreis uit in Nepal waarin we de wereldberoemde Annapurna circle kunnen fietsen.

.

ZUID-OOST AZIË  

Check de rest van DE PICS, zitten mooie bij en geven een goed beeld van de reis door Nepal. Momenteel zit ik alweer in een andere flow. Via Varanasi en Bangkok gaat deze jongen fietsen ergens in Thailand, Myanmar, Vietnam, Cambodja en Laos. Hoe en wat er op de planning staat? Geen idee. Wat wel is gepland is dat horecafilosoof Rob met me mee gaat fietsen. Hopelijk levert het mooie Robbiaanse quotes op voor een kalender ofzo.

Rest mij nog af te sluiten met een woord van dank. Een woord van dank namens de vrouwkes uit de Nepalese bergen en namens mijzelf. Simoon, je bent een toffe peer tof wijf. Danjebat!

.

 

 

 

 

.

.

 

.

.

 

 

2