Rocket Robbie

Reset

.

.

ROB

Rob is een echte fietsliefhebber en wilde graag weten en meemaken wat ik meemaak op de fiets. Wat niet begon als geintje werd werkelijkheid toen Rob op eigen houtje de eerste test ging doen voordat ie met mij op pad ging. Van zuid Frankrijk terug naar Eindhoven. Fietste hij even 1100 km weg in 8 dagen. Een klein jaar later stond ie opeens voor mijn neus in Chiang Mai. Een man die zijn woord houdt. Je zou eens moeten weten hoeveel mensen van alles roepen. Zo werkt dat niet bij Rob. Uit hardhout gesneden.

Doel van deze reis? Even de kop leeg, in de reset.

 

 

CHANGE

Rob is een fietser, maar hij was ook op zoek naar de reset button. De kop leegmaken en doen wat ie graag wil doen. Hij is niet de enige. Het afgelopen jaar op de fiets  ben ik opvallend veel reizigers tegengekomen die er he-le-maal klaar mee waren. Ze waren klaar met het ‘normale’ leven en gingen reizen of nadenken over een nieuw leven. Jong, oud, welgesteld, modaal, mannen en vrouwen. Ze komen van over de hele wereld.

Ze zien kennelijk een val en vragen zich af wat het eigenlijk allemaal voorstelt en waar ze het voor doen. Ze zijn er klaar mee om gefopt te worden. Of het nou door bedrijf, groeiende stress of politiek komt. Behalve dat is werk een thema. Ook van iemand die bijvoorbeeld bij het hoog aangeschreven Google werkte. Alleen maar geld verdienen, geen affiniteit met de manager of een team waar je mee werkt waarin ieder zijn eigen agenda heeft, zijn eigen vriendjes, zijn eigen tactiek om zichzelf omhoog te zuigen. Weinig ervaring mee. Niet best voor de integriteit lijkt me. Straks ga je nog geloven dat het nou eenmaal zo werkt. Afijn, kennelijk schort er nogal wat aan de leef-werk verhouding zo her en der. Maar gelukkig werd er ook nog gefietst.

   

ROCKET

Fietsen dus. En hoe! Rob is namelijk een fietsbeest en gaat als een raket. Ik heb dan ook flink aan de kuitjes moeten trekken. We hebben de hoogste berg van Thailand beklommen met stijgingspercentages tussen de 15% en 18%. Off road in Laos in the middle of nowhere en een monsterdag van 180 km inclusief hoogtemeters en 40+ graden. We gingen bijna van ons stokkie af. Er is zelfs een moment geweest dat hij met bepakking en al op kop ging fietsen bij een groep wielrenners a 38 km per uur. En dat met bepakking en 160 km in de benen. Heerlijk om tussen de cultuur en natuur door af en toe echt gas te geven. Ook voor mij. Het werd uiteindelijk een geweldig avontuur waarin we werden opgezogen door de energie van de machtige Mekong rivier die naast ons voer. Maar ook de mensen, de jungle, het eten en een paar bijzondere, nog niet ontdekte plekjes. Ook Bangkok was een waardige afsluiter. Nog even knetteren onder het genot van een biertje.

         

KORTOM

Ik heb mooie woorden van Rob ontvangen. Woorden waaruit blijkt dat de reset ook daadwerkelijk is gelukt. Dat maakt ook mij dankbaar. Voor de rest, de foto’s spreken voor zich.

Nu schrijf ik vanuit Maleisië. Het fietsen staat op een laag pitje. Ik heb een klein ongelukje gehad en het bot bij de bips is verre van fit. Malle fratsen uithalen op een waterval met 43 jaar, moet je een prijs voor betalen. Ach ja, beter dan zuigen.

Wat nu dan? Nu niks. Het is één grote rollercoaster dat fietsen. Het dendert maar door. Er is voorlopig niemand die met me gaat fietsen en ik heb geen spannende afspraken staan. Dus ook ik ga even in de reset en laat gebeuren wat gebeurt. Kan de bips ook wel waarderen.

 

 

 

7